dinsdag 6 januari 2015


Uitwisseling Verenigde Staten

Hoe ervaar ik twee weken in een gastgezin in Amerika?

Afgelopen oktober ben ik samen met 16 andere leerlingen naar de Verenigde Staten op uitwisseling geweest. We verbleven twee weken in Deerfield, een klein dorpje in de staat Massachusetts. We werden gekoppeld aan iemand van onze leeftijd daar en verbleven in een gastgezin. Ze lieten ons de omgeving zien en we deden veel activiteiten. Ook zijn we twee dagen naar New York geweest.  

Zon uitwisseling wordt elk jaar georganiseerd door onze school. Er zijn verschillende bestemmingen zoals de Verenigde Staten, Zweden, Turkije, Istanbul en Rusland. Het doel van de uitwisseling is om leeftijdsgenoten te leren kennen en hun taal en cultuur te ervaren.

 Toen wij aankwamen stonden onze partners op ons te wachten en werden we heel gastvrij ontvangen. Toen werden we opgesplitst. Iedereen ging naar zijn eigen gastgezin toe. Ik was er heel welkom en kreeg een eigen kamer. Hierdoor voelde ik me gelijk op mijn gemak. Het was natuurlijk wel even wennen, maar ik had niet echt het gevoel dat het heel ongemakkelijk was. Ik bracht het weekend en de maandag waarop ze vrij waren met mijn gastgezin door. Ze lieten mij de omgeving zien en kennis maken met de rest van de familie. Ook hadden ze uitgebreid voor me gekookt en ik mocht in de supermarkt al het eten uitkiezen dat mij lekker leek.

Op dinsdag gingen we voor het eerst naar school. We volgden echter nog geen lessen, maar stelden ons voor aan iedereen en bereidden ons voor op de trip naar New York.
 
New York

Het uitstapje naar New York van woensdag tot en met vrijdag was heel leuk en indrukwekkend. We verbleven twee nachten in een hotel in Stamford, daarvandaan gingen we met de trein naar New York.  We hebben heel veel bezienswaardigheden gezien, zoals het Empire State Building en het vrijheidsbeeld. Het 9/11-memorial was heel indrukwekkend. Het was mooi om er even bij stil te staan wat er was gebeurd in 2001. Sommigen van onze groep konden het niet droog houden. Ook hebben we een echte Broadway musical bijgewoond. New York is een echte wereldstad en maakt een soort betoverende indruk op je door alle wolkenkrabbers en grote reclameborden.

Toen we terugkwamen op vrijdag brachten we het weekend weer door met onze partners. Ik ben naar Boston geweest, wat heel leuk was. Het is een heel andere stad dan New York. Het straalt veel meer rust uit, maar wederom een wereldstad.

De tweede week zijn we gewoon iedere dag naar school geweest en hebben we lessen gevolgd. Op dinsdag zijn we naar het historische gedeelte geweest van het dorpje en hebben we een rondleiding gehad. Op donderdag zijn we naar de grootste winkel in Deerfield geweest waar ze eigenlijk alleen maar kaarsen verkochten.

Wat mij opviel aan de Amerikaanse High school was dat het er heel anders aan toe gaat dan bij ons. De leerlingen hebben maar 4 lessen elke dag. Dat zijn ook elke dag dezelfde vakken. Deze lessen duren 90 minuten. Ik had ook het gevoel dat ze daar veel minder serieus en streng zijn. Bijna niemand let op en de lessen zijn heel erg rommelig. Iedereen loopt zomaar de klas uit om naar het toilet te gaan en er worden gewoon hele zakken chips gegeten onder de les.
 

Afscheid

Op de laatste avond hadden we nog een afscheidsfeest, wat heel gezellig maar ook wel deprimerend was omdat het de laatste keer zou zijn dat we met zijn allen waren in Amerika.

Toen we de volgende dag bij de bus stonden om afscheid te nemen moest echt iedereen huilen. Niemand wilde weg, maar gelukkig zien we elkaar weer in April. Ik kan niet wachten en de rest ook niet, dat weet ik wel zeker.

Voor mij was het een heel mooie ervaring.

maandag 1 december 2014

Reactie op Forum; ' SCHOOL MOET ‘LEUK’ ZIJN, DUS HET BOEK IS UIT DE GRATIE ‚’

Ontlezing moet worden bestreden! 
Martin Slagter geeft in zijn artikel in de Volkskrant zijn mening over het afnemen van lezen. In zijn mening komt dit vooral omdat er veel concurrerende tijdsbestedingen zijn zoals radio, televisie, sociale media etc. Het grootste probleem vindt hij echter de ontlezing, het gebrek aan schriftelijke taalvaardigheid. Dit komt doordat er in het onderwijs nauwelijks nog aandacht wordt besteed aan de belangrijke vaardigheden om een taal goed onder de knie te krijgen zoals spelling en grammatica. Educatieve lessen worden vervangen door leuke lessen. 


Ik ben het zeker eens met Martins mening over concurrerende tijdsbestedingen. Kijk eens om je heen op school en je zult merken dat iedereen met zijn telefoon zit. Ik denk dat het er echter wel vanaf hangt waar je bent. Op een gymnasium zal een leerling eerder een boek pakken dan op een vmbo. Misschien omdat het voor hen makkelijker is om te lezen of omdat ze er gewoon meer interesse in hebben. Op vmbo’s wordt, net als in de tekst wordt beweerd, minder gestimuleerd tot lezen. Dat is op het vwo denk ik wel anders. Leraren stimuleren meer tot lezen en er wordt dieper ingegaan op de taal waardoor het niveau hoger ligt. Toch denk ik dat de meeste leerlingen liever met hun smartphone spelen dan een goed boek pakken. Daarom denk ik dat het belangrijk is dat er maatregelen worden genomen. Het is bijvoorbeeld van groot belang dat het onderwijs echt verbetert, meer Nederlandse lessen dus. Daarnaast vind ik dat de overheid grote acties moet opzetten om jongeren te stimuleren tot lezen. We willen toch niet dat Nederland een land wordt waarin de helft van de inwoners niet eens fatsoenlijk kan lezen? 

maandag 12 mei 2014

Klachtenbrief

Louelle van der Aa
Keizersgracht 33
1015 CD AMSTERDAM

Amsterdam, 12 mei 2014

Hamster bv
T.a.v. de heer M. Woudstra
Oude Gracht 31
2011 GL HAARLEM 

Betreft: klacht over service 

Geachte heer Woudstra, 

Afgelopen 17 oktober heb ik bij uw buitensportwinkel in Haarlem een paar schaatsen besteld van 100 euro omdat ze toen niet in mijn maat aanwezig waren. Toen ik op 2 november mijn schaatsen op kwam halen bleek dat mijn bestelling niet was doorgegeven en inmiddels uitverkocht was. Ik heb toen een duurder paar van 125 euro moeten kopen. Het verschil van 25 euro heb ik niet teruggekregen, hoewel het niet mijn fout was.

Bij het eerste gebruik is de veterbevestiging van deze duurdere schaatsen al kapot gegaan. Aangezien de schaatsen nog helemaal nieuw waren, ben ik ervan overtuigd dat het een productiefout van de fabriek is. Ik heb toen meteen mijn beklag bij uw winkel in Haarlem gedaan. Deze heeft mij slechts een reparatie aangeboden. Ik heb dit geweigerd en mijn geld terug gevraagd omdat ik er geen vertrouwen meer in heb. Uw personeel vertelde mij dat dit niet mogelijk is en gaf mij een tegoedbon die ik binnen twee maanden in uw winkel moet besteden. Ik heb hier niets aan omdat ik niet van plan ben binnen twee maanden iets in uw winkel te kopen.

De beste oplossing is, naar mijn mening, dat u de 125 euro die ik heb besteed aan de schaatsen terugstort op mijn rekening en dat de tegoedbon ongeldig wordt verklaard. Ik denk dat ik recht heb op de terugbetaling omdat de schaatsen bij het eerste gebruik kapot gingen en dus nooit zijn gebruikt. Ik hoop dat het mogelijk is mijn geld binnen één maand terug te storten. Graag ik hoor ik zo spoedig mogelijk van u of u met dit voorstel akkoord kunt gaan.  

Hoogachtend,

Louelle van der Aa

 

dinsdag 14 januari 2014

Verwerkingsopdracht 8 'Vallen'


‘Doe die pet af, Lucas. Zo kun je niet werken. Als je moet lopen verlies je ze.’ Hij trok de pet van mijn hoofd en gooide ze in de bestelwagen. Waar ben ik nou eigenlijk mee bezig. Waarom doe ik dit? Nu kan ik nog nee zeggen. ‘Ik, ik kan het niet’ zei ik. ‘Wat? Je kunt het niet? Wat is dat nou weer voor een slappe smoes. Natuurlijk kun je het. Het enige wat je hoeft te doen is iets door een raam heen gooien. Of durf je soms niet?’ zei hij op een gemene toon. Ik zweeg. Als ik dit zou doen en iemand zou erachter komen, dan zou Caitlin me nooit meer willen zien. Nee, dat was het niet waard. ‘Ik doe het niet’ zei ik, nu een stuk overtuigender. Benoît pakte me vast en zei luid in mijn oor: ‘Je doet dit nu of je doet nooit meer iets’. Ik rukte me los. ‘Nee, ik doe het niet. Doe het zelf maar. Ik heb hier niets mee te maken’. ‘Oké dan, maar dit zet ik je nog betaald Lucas! Wat denk jij wel niet! Ik vertrouwde je!’. Toen zag Benoît dat ik de brandbommen nog in mijn handen had. ‘En geef die dingen aan mij’. Ik gaf ze aan hem en liep weg.

De volgende dag kwam Caitlin mij het nieuws brengen dat de pastorie was ontploft. ‘Wat bezielt je om zoiets te doen? Ik durf te wedden dat Benoît hier achter zit. Hij zou alles doen om te zorgen dat hier geen opvangtehuis komt voor asielzoekers’.  Ik was van plan om alles op te biechten. Caitlin zou trots op me zijn dat ik nee heb gezegd. ‘Caitlin, ik moet je wat vertellen. Ik weet wie de pastorie heeft laten ontploffen. Het waren Benoît en Alex’ zei ik zacht. ‘Ik wist het. Wacht, hoe weet jij dit?’. ‘Ik, ik was erbij’ zei ik een beetje beschaamd. Haar mond viel open. ‘Wat? Hoe kun je?’. Ze klonk heel boos. ‘Ze hadden me overgehaald een cocktail naar binnen te gooien. Ik heb het niet gedaan, ik stond met die cocktails in mijn handen en kwam tot de conclusie dat dit niet was wat ik wilde. Dus ik heb de cocktails neergelegd en ben naar huis gelopen’. ‘Dus je laat Benoît gewoon achter met cocktails. Je wist dat hij de pastorie zou laten ontploffen en je werkt er gewoon aan mee. Nu ga je ook nog de held uithangen omdat jij ze niet hebt gegooid. Weet je, Lucas, ik dacht dat je anders was. Ik dacht dat je niet snel over te halen was, maar…’ ze stopte. ‘Caitlin, ik heb het niet gedaan omdat ik van je houd, ik weet hoeveel de pastorie voor jou betekent’. ‘Ik dacht dat je anders was Lucas’. Toen liep ze weg. Ze was niet trots op me, ze was woedend. Ze had een punt. Ik heb me laten meeslepen door Benoît. Caitlin had gelijk.

Die middag ging ik naar het politiebureau om mezelf aan te geven. Ik vertelde het hele verhaal en kreeg een taakstraf. Wat er met Benoît en Alex is gebeurd weet ik niet. Het was het einde van de zomervakantie en ik ging weer naar huis. Ik had Caitlin niet meer gezien sinds onze ruzie. Net voordat ik in de auto stapte hoorde ik iemand mijn naam roepen. Het was Caitlin. ‘Lucas, ik heb gehoord dat je jezelf hebt aangegeven’. ‘Ik kon niet anders, ik voelde me ellendig’. ‘Lucas, ik hoop dat dit je aan het denken heeft gezet’. ‘Dat heeft het zeker, ik heb me laten overhalen en dat was zwak, het spijt me zo’. ‘Goed dat je er spijt van hebt, maar vergeet het nu, iedereen maakt fouten’. Betekende dat dat ze me vergaf? ‘Weet je waar ik het meest mee zit? Dat ik jou kwijt ben’ zei ik zacht. ‘Je bent me niet kwijt, echt niet. Kom je volgende zomer weer?’ zei ze op een lieve toon. ‘Als jij dat wilt?’. ‘Heel graag’ zei ze. ‘Vrienden?’ zei ik. ‘Vrienden’.

maandag 14 oktober 2013

BAGger, dat is dus echt NIET bagger!


Beste aanstaande eersteklassers,

Kinderen die in de sloot vallen of door de modder rollen, de hele dag buiten lol maken en de hele week geen huiswerk of toetsen, klinkt leuk, toch? Dat gebeurt er dus allemaal tijdens de BAGgerweek.

Jaarlijks wordt er voor de derdeklassers een werkweek georganiseerd: de BAGgerweek. De BAGgerweek is een week die in het teken staat van de vakken aardrijkskunde, biologie, scheikunde en tekenen. Ook houd je je bezig met de geschiedenis van het landschap. BAGger staat voor biologie, aardrijkskunde en geschiedenis. Er is een soort woordgrap van gemaakt omdat bagger natuurlijk veel te maken heeft met weilanden en sloten. Sommige kinderen denken dat het ook echt bagger is, maar het is juist hartstikke leuk!

Dit jaar gingen wij op BAGgerweek. We waren de hele week te gast op een boerderij van een fruitboer. Deze boerderij ligt in Schoonrewoerd, vlakbij Leerdam, aan de wiel van Bassa, de grootste wiel van Nederland. Een wiel is een water bij een dijk. Hoe een wiel precies ontstaat leer je ook op baggerweek.

Het is niet zo dat we er ook sliepen, we gingen er gewoon iedere dag  heen. Sommige kinderen gingen met de fiets of werden gebracht, andere gingen met de trein, maar je had altijd wel iemand met wie je mee kon reizen.  ’s Ochtends begonnen we om negen uur en ’s middags was je klaar rond een uur of drie.

Je hebt vijf verschillende onderwerpen: chemie, tekenen, aardrijkskunde, biologie en fruit. ’s Ochtends houd je je bezig met één van de onderwerpen. ’s Middags maak je een poster over de dingen die je ’s morgens hebt onderzocht.  Je krijgt er ook een cijfer voor aan het eind van de dag. Je werkt in groepjes van vier personen, meestal uit dezelfde klas, met wie je de poster maakt. Met je groepje van vier behoor je weer tot een grote groep waarin ook kinderen uit de andere klassen zitten die je misschien niet kent. Tijdens BAGgerweek leer je dus ook weer andere kinderen kennen.

Zelf vond ik chemie het leukste onderwerp. Je onderzocht het verschil in waterkwaliteit van het water uit de wiel en het water uit de sloot. Dit deed je in het laboratorium dat ze hadden gemaakt in de schuur van de boerderij. Iedereen uit jouw groepje onderzocht iets anders wat te maken had met de waterkwaliteit, dat zette je allemaal op de poster en welk water het best scoorde op alle gebieden was het schoonst. 

Op de maandag na de BAGgerweek heb je de zogenaamde ‘baggermaandag’. Je mag één van de gemaakte posters uitkiezen om te verbeteren. Dus als je een minder goed cijfer hebt gehaald, heb je nog een kans om het op te halen. Op maandagavond komen de ouders de posters beoordelen. Er vallen ook prijzen te winnen: één voor de beauty (de lay-out) en één voor de brains (de inhoud).  Wat voor prijs je krijgt als je gewonnen hebt verklap ik jullie natuurlijk niet.

Jullie weten door deze brief nu een beetje wat je te wachten staat tijdens de BAGgerweek in de derde klas. Ik vond het in ieder geval hartstikke leuk en ik hoop dat jullie net zo veel plezier zullen hebben als ik.

Groetjes,

Louelle van der Aa (3A)
 

zondag 15 september 2013

Zakelijke brief



Louelle van der Aa
Arenastraat 1       
1000 AF AMSTERDAM 

Amsterdam, 15 september 2013 

Gymnasium Camphusianum
t.a.v. mevrouw Dean
Vroedschapstraat 11
4204 AJ GORINCHEM 

Betreft: uitwisseling Amerika 

Geachte mevrouw Dean,
 
Over de uitwisseling naar Amerika heb ik veel gehoord.  Zo heb ik onder andere met leerlingen gesproken die zelf op uitwisseling zijn geweest. Ik hoor alleen maar leuke verhalen. Mij lijkt het een geweldige ervaring om deel te nemen aan deze uitwisseling en aangezien ik volgend jaar naar de vierde klas ga, zou ik me hierbij graag willen aanmelden.

Het lijkt me leuk om naar Amerika te gaan omdat ik het een heel mooi en interessant land vind. De cultuur van de Amerikanen is heel anders dan die van ons. In Amerika is alles groter, mooier en moderner. Tenminste dat is het beeld dat wij krijgen van de media. Ik zou het graag zelf willen meemaken en onze cultuur vergelijken met die van hen. Dat kan pas wanneer je het van dichtbij meemaakt door bijvoorbeeld in een Amerikaans gastgezin te wonen, omdat je dan goed kennismaakt met hun leefwijze en cultuur. 

Ik heb in klas 2 mijn Cambridge-diploma behaald, maar ik ben niet helemaal tevreden over mijn uitspraak en woordenschat. Op dit onderdeel haalde ik ook een lagere score dan op de andere onderdelen bij het Cambridge-examen. Ik denk daarom dat het een mooie kans is om mijn Engels te verbeteren door op uitwisseling te gaan. Je leert de taal tenslotte het best door een tijdje alleen maar Engels te praten en dat is daar natuurlijk noodzakelijk.  

Uit bovenstaande kunt u afleiden dat ik erg gemotiveerd en leergierig ben. De uitwisseling naar Amerika zal dus voor mij een leuke en leerzame ervaring zijn, die ik niet graag zou willen missen. Ik hoop snel van u te horen wat uw beslissing is.

Hoogachtend, 

Louelle van der Aa